Σαν μαγεμένο το ονειρό μου φτερουγίζει...

τίποτα δεν εχει χαθεί. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας αλλαγής που δεν θα σαρώσει τα πάντα στο περασμά της ως 'αλλος ανεμοστρόβιλος, αλλα θα διεκδικήσει τη διακριτική παρουσία της στη ζωή μας για να επιφέρει τη μεταβολή της ενσυναίσθησης. Μιας ξεχασμένης ιδιότητας που έχει τη δύναμη να μετουσιώσει την κοσμοαντίληψη μας μέσω μιας αργής διαδικασίας σαν το καρκίνωμα που αναπτύσσεται μόνο που εδώ εχουμε να κάνουμε με καλοήθη όγκο...

Μια αλλιωτικη Πεμπτη

Παραλογισμος δεν ειναι η επαναληπτικη εκδηλωση της καθημερινοτητας που μας αποξενωνει απο την αναζητηση νοηματος της ζωης μας, παραλογισμος ειναι να παιρνεις αδεια "ανευ αποδοχων" για να πας να ψωνισεις στη λαϊκη φρεσκα φρουτα και λαχανικα. Η φρουτοπια τωρα δικαιωνεται...

Σαββατιατικα 2

Κατι που με απασχολουσε πολλες ημερες βρισκει επιτελους διεξοδο στο μπλογκ. Δεν ειναι τιποτε αλλο απο την αρχεγονη αναγκη του ανθρωπου να πιστεψει σε κατι ανωτερο που μπορει να ειναι απλως μια εννοια που ξεπερνα την δικη του διανοια και αλλοι βαφτιζουν "θεο" αλλοι "συμπαντικη ενεργεια" και αλλοι "κοσμικη συνειδηση". Πολυ απλα... αν υπαρχει θεος το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν ανηκει σε καμια θρησκεια...
Καθε θρησκεια αποτελει μια ανθρωπινη συγκαταβαση που κωδικοποιει σε ανθρωπινα μετρα τη "θεια χαρη" γιαυτο και δεν ενεχει λογο απολυτοτητας ουτε θεσφατου. Καθε δογματικης φυσεως θρησκεια ειναι μια ακομη εξουσιαστικης υφης συγκροτηση που τιθασευει την αρχεγονη "διψα"του ανθρωπινου ειδους για αλήθεια και αυτοσυνειδηση.

Σαββατιατικα

Ακομα κι οταν ολα τα μαυρα συννεφα πυκνώσουν και κρυψουν τον ηλιο, αυτος θα γινει τοσο μικρος για να χωρεσει μεσα στην καρδια των παιδιων μας για να φωτισει το μονοπατι της σοφιας. Αν ανοιξουμε το βιβλιο της σοφιας και αρχισουμε να διαβαζουμε δεν θα το τελειωσουμε ποτε γιατι η σοφια ειναι απεραντη ...

Σημερα σκεφτομουν για τα μικρα θαυματα που κανουν τη ζωη μας υποφερτη και μας δινουν ελπιδα. Και κατεληξα εντελως αναπαντεχα πως μονο ενα θαυμα μπορει να κανει θαυματα. Εμεις οι ανθρωποι ειμαστε θαυματοποιοι γιατι ειμαστε θαυματα της φυσης. Δεν εχετε παρα να κανετε μια βολτα σε ενα μαιευτηριο για να το διαπιστωσετε...

Σκεψεις της κυριακης

Καθε ανθρωπος γεννιεται ελευθερος. Τη στιγμη που μεγαλωνοντας συνειδητοποιησει πως εχασε την ελευθερια του γινεται πραγματικα ελευθερος.

Βασικη δημοκρατια και ιδιωτικη αυτονομια

Και για να μη ξεχνιομαστε ιδου ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο που απαντα στην αναγκη για πραξη

http://innerspace.gr/perigrafon/keimena/bd.shtml

Ροκανίζοντας το δέντρο των ελίτ...

Αυτοί εχουν τα όπλα , εμεις το μυαλο...ή πως η επανάσταση της συνείδησης ελευθερώνει!

«Παραφροσύνη σημαίνει να προσπαθείς να έχεις καλύτερα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους και τεχνικές που μέχρι χτες χρησιμοποιούσες και δεν σου
έφερναν αποτέλεσμα!» Α. Αϊνστάιν

Αφορμη για το κειμενο αυτο σταθηκε η προσφατη επικαιροτητα και τα γεγονοτα που εφεραν στην επιφανεια μια υποβοσκουσα ταση της κοινωνιας να διαδηλωσει για τις δυσβαστακτες συνθηκες που επηρεαζουν την ομαλη κατασταση του βιου των μελων της. Αυτη η εξεγερσιακη δυναμικη εφερε στο προσκηνιο μια συζητηση για τις βαθυτερες αιτιες που προκαλεσαν αυτο το ξεσπασμα συσσωρευμενης οργης. Μεσα απο αυτο το πρισμα και με προθεση να συνεισφερω μια προσωπικη αποψη, οχι απλως για τα αιτια που λιγο πολυ εχει εξαντληθει σαν θεμα απο πληθωρα αναλυσεων, αλλα για την υπερβαση των γεγονοτων μεσα απο τη διατυπωση σκεψεων για την ουσιαστικη διεξοδο απο ενα φαυλο κυκλο που αναπαραγει τους εξουσιαστικους θεσμους με φιλικα προς τον ανθρωπο προσωπεια, σε καθε εκφανση της ανθρωπινης ζωης.
Η γνωμη μου ειναι πως η διεξοδος της βιαιης αντιδρασης σε οτι μας καταπιεζει ειναι φυσιολογικη, εντασσόμενη σε ενα σύστημα που ειναι απο τη φυση του βιαιο , με την εννοια πως επιβαλλει ασυνειδητα αντανακλαστικα και προγραμματισμους (εκπαιδευση, οικογενεια, θρησκεια, στρατος κλπ) στα ανθρωπινα πλασματα που το απαρτιζουν και το εκθρεφουν. Ετσι οποιαδηποτε αντιδραση εκφραζεται με βιαιο τροπο εναντια στο συστημα, ειναι καταδικασμενη να αποτυχει για τον απλουστατο λογο οτι ειναι γεννημα θρεμμα του ιδιου βιαιου συστηματος στο οποιο ανιτιθεται, με αποτελεσμα το τελευταιο να προσαρμοζεται στην αντιδραση και να βρισκει τροπους ως εκφραση αυτοαμυνας για να αφομοιώσει και τελικα να διαλυσει καθε αντιδραση που θα αμφισβητουσε την υπαρξη του. Αυτο το σημειο ειναι και το κλειδι για να κατανοησουμε τη διεξοδο και τη λυση του ζητηματος της ανθρωπινης χειραφετησης.
Η κυριαρχη ιδεολογια ως απορροια του ιδιου βιαιου συστηματος παραμενει δεσμια του και αναπαραγει τις αγκυλωσεις του με τροπο που ειναι πια δευτερη φυση της, απο την αποψη πως εχει την ικανοτητα σαν ενα τερας που αυτοτροφοδοτειται και προσαρμοζεται στο περιβαλλον του για να επιβιωσει, να αντιδρα ακαριαια και προβλεψιμα για εναν ξενο παρατηρητη που δεν ανηκει σε αυτο το συστημα. Αυτο σημαινει πως για να καταρευσει αυτο το συστημα αρκει ενας και μονο εξωτερικος παρατηρητης που με την ελευθερη βουληση του θα αναγνωρισει τα χαρακτηριστικα του συστηματος , θα συνειδητοποιησει τα τρωτα του σημεια και θα δρασει αναλογα με τις δυνατοτητες του, την παιδεια του και την ψυχικη του συγκροτηση. Αυτο και μονο το γεγονος αρκει για να δημιουργηθει μια αποβλεπτη ρωγμη στο «σκαφος» του υπαρχοντος συστηματος που θα ειναι ακριβως απροβλεπτη και ακαριαια λογω της προελευσης της απο ενα ξενο προς αυτην οργανισμο, με φυσικο επακολουθο αδρανεια αντιδρασης και εκφυλισμο ως τελικο αποτελεσμα. Προκειμενου ομως να αποσυρθει το υπαρχον βιαιο συστημα θα πρεπει να υπαρχει καποιο αλλο μη βιαιο που θα το αντικαταστησει.
Και εδω αρχιζει ο πραγματικος αγωνας απο τη θεωρια στην πραξη. Με ποιο τροπο θα γινει αυτο; Και πως υπαρχει εγγυηση οτι το νεο συστημα δεν θα εκφυλιστει στην παλια του βιαιη μορφη; Πως θα μπορεσει να ανατραπει το υπαρχων συστημα χωρις βια αν δεν μεταλλαχθουν τα χαρακτηριστικα του πυρηνα του, των θεμελιων του, των ιδιων των μελων του ; Και φτανουμε στο σημειο που αντιστεκεται περισσοτερο πεισματικα στην ιδεα και μονο της αλλαγης. Στο ιδιο το ανθρωπινο ον. Μπορει να ακουγονται ολα αυτα σαν επιστημονικιζουσες θεωρητικολογιες αλλα με μια δευτερη ματια και αναλυση μπορει να αποτελεσουν τη μαγια για μια ουσιαστικη συζητηση για την μορφη ή μη μορφή που θα μπορει να εχει καθε εναντιωση ή μη εναντιωση σε καταπιεστικες καταστασεις και στο συστημα αναπαραγωγης τους.


Γιατι σκοπος ειναι να δημιουργησουμε το περιβαλλον μεσα στο οποιο θα αυτοαναιρεθει καθε μορφη εξουσιαστικης λογικης, χωρις να εναντιωθουμε αδιεξοδα κατα μετωπο στην ιδια την εξουσια και τους θεσμους της.Γιατι οι σκεψεις και οι ιδεες ειναι πιο ισχυρες απο τα οπλα... αρκει να βρισκουν στοχο....πριν εξοστρακιστουν.